07 Σεπτέμβριος 2014

Δε μου λέει πώς περνάει στο σχολέιο

Μιας και η νέα σχολική χρονιά είναι προ των πυλών και για πολλά παιδιά θα είναι η πρώτη τους σχολική εμπειρία όπως και επίσης ο πρώτος αποχωρισμός από τους γονείς ένα βασικό ερώτημα απασχολεί τους γονείς και πολλές φορές τους ανησυχεί. Πιο είναι αυτό; ¨Γιατί δε μου λέει πως περνάει στο σχολείο;¨ Αυτή η ερώτηση που στο βάθος της εκτός από την περιέργεια του γονιού να μάθει πώς πραγματικά περνάει τις ώρες του το παιδί του μακριά τους, υποκρύπτει και ένα άγχος αν όλα πάνε καλά και αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα που βιώνει το παιδί τους και δυσκολεύεται ή φοβάται να το συζητήσει.


Το γιατί αυτό μπορεί να έχει πολλές απαντήσεις. Το πιο πιθανό είναι οι ερωτήσεις μας να είναι τόσο επίμονες και πιεστικές για το παιδί γεγονός που πολύ πιθανόν να του δημιουργεί άγχος και είτε να αποφεύγει να μας απαντήσει είτε να αντιδράει με εκνευρισμό και στην ερώτηση για το πώς πέρασε και τι έκανε να μας λέει ¨τίποτα¨, ¨δε ξέρω¨, δε θυμάμαι¨. Επιπλέον, υπάρχει πιθανότητα το παιδί να έχει αντιληφθεί αυτή σας την επιμονή και αυτό σας το άγχος και να το λάβει ως αμφισβήτηση της ικανότητάς του να τα βγάλει πέρα μόνο του γεγονός που μπορεί να είναι πλήγμα στην αυτοεκτίμησή του. Ακόμα, μπορεί το παιδί σας να γνωρίζει ότι είστε αρκετά παρεμβατικοί και θέλει να αποφύγει να μοιραστεί πληροφορίες μαζί σας αφού γνωρίζει ότι θα υποστεί ¨κήρυγμα¨ ή και πολλές φορές και επίκριση από την πλευρά σας για τυχόν πράγματα που δεν έχουν γίνει όπως εσείς θα τα θέλατε.


Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι δε θα μπούμε στη διαδικασία να ρωτήσουμε ποτέ το παιδί μας για το πώς περνάει. Απεναντίας θα πρέπει να οδηγήσουμε το παιδί να αντιληφθεί ότι το να συζητάμε για την καθημερινότητα μας είναι ένα κομμάτι που αφοράει όλη την οικογένεια. Επομένως, θα πρέπει να εντάξουμε και τους εαυτούς μας στη συζήτηση αυτή ρωτώντας ο ένας γονιός τον άλλον για το πώς πέρασε τη μέρα του σε χαλαρή διάθεση (για παράδειγμα στο σαλόνι του σπιτιού μετά το φαγητό) και χωρίς να δημιουργούμε και να αναπαράγουμε βεβαίως αγχωτικές πληροφορίες μπροστά στο παιδί.


Επιπλέον, θα μπορούσε σαν παιχνίδι όταν το παιδί νιώσει οικειότητα με αυτή την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των γονιών κατά τη διάρκεια της χαλάρωσης να δημιουργήσουμε ένα τεχνητό παιχνίδι που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε το παιχνίδι των ερωτήσεων στο οποίο να δημιουργήσουμε κάρτες με τα ονόματα των μελών της οικογένειας. Όποιος τραβάει την κάρτα με το όνομά του θα δέχεται μια ερώτηση από ένα μέλος της οικογένειας, θα προχωράει το πιόνι του σε ένα τεχνητό επιτραπέζιο και στο τέλος ο καθένας θα λαμβάνει την αντίστοιχη επιβράβευση.


Σε κάθε περίπτωση αυτό θα πρέπει να γίνει αφού δημιουργηθεί ένα κλίμα οικειότητας από τους γονείς το οποίο θα εισπράξει το παιδί στο χρόνο που το ίδιο νιώσει έτοιμο. Πρώτα πρέπει να σας εμπιστευτεί το παιδί και μετά ίσως δηλώσει έτοιμο να συμμετάσχει στην παραπάνω διαδικασία. Όσο νιώθει και εισπράττει το δικό σας άγχος για την καθημερινότητά του τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να κλείνεται και να αποφεύγει να μοιράζεται πληροφορίες μαζί σας.